Product omschrijving
Deze schildbroche is gemaakt in de borrestijl. Het historische origineel van deze schildbroche wordt, volgens de classificatie van de archeoloog Jan Petersen, aangeduid als broche van het type P 51 en dateert uit de 9e eeuw. De ovale broche van het type P 51 was vooral wijdverspreid in West-Noorwegen, maar kwam ook voor in bijna alle andere door Vikingen bewoonde gebieden en vormt bijna de helft van alle broches in het Vikingtijdperk.
De Schildpadbroche: Sieraad en Symbool in de Vikingtijd
De schildpadbroche werden in paren door Vikingvrouwen op de borst gedragen en diende oorspronkelijk om de hangerok te sluiten. Schildpadbroches ontstonden in het begin van de Vikingtijd en vervingen fibula’s die Germaanse vrouwen droegen om hun kleding, de peplos, bijeen te houden. Naast hun functionele rol als sluiting, waren schildpadbroches ook praktisch: kettingen met kralen, sieraden of voorwerpen zoals naaisetjes en kammen werden eraan bevestigd. Deze accessoires hadden zowel een functionele als een rituele betekenis. Sleutels symboliseerde de authoriteit van de vrouw, naaigerei benadrukte het vrouwelijke ideaal van textielbewerking en cosmetica setjes benadrukte 'vroomheid' via rituele wassing en kosmische orde.
Draken waren de mythische variant van de slang en werden al in de vroegste mythes van de moderne mens opgenomen. Met de verspreiding van de mens migreerde ook de drakenmythologie over de hele wereld. Bij veel Indo-Europese volkeren spelen draken een prominente rol in hun mythologieën. In de Germaanse en later Vikingmythologie worden draken gezien als allesvernietigende monsters. Tegelijkertijd symboliseren ze het kwaadaardige beest dat door een held moet worden verslagen. Deze twee archetypes – de vernietiger en de tegenspeler van de held – versterken elkaar.
