Product omschrijving
Deze drinkhoorn is gegraveerd met een trollenkruis. Het uiteinde heeft een messing beslag in de vorm van een raaf en het mondstuk is ook van messing met een Keltische knoop decoratie. De oorsprong van het trollenkruis (Zweeds: Trollkors) is zeer controversieel. Omdat er praktisch geen archeologisch bewijs voor is, zijn er veel speculaties en onzekerheden over de vraag of het wel of niet een echt symbool uit de Vikingtijd of de middeleeuwen is. Het trollenkruis gaat waarschijnlijk terug op een oud gebruik dat wijdverspreid is in grote delen van Scandinavië. Er wordt gezegd dat ijzeren trollenkruizen over voordeuren, ramen en schuurdeuren werden geplaatst om mensen, vee en huizen te beschermen tegen sluwe trollen, kwade magie, geesten, ziekten en allerlei andere gevaren. Vanwege zijn vorm wordt het trollenkruis soms geassocieerd met de Odal-rune Othala uit het oudere Futhark-alfabet, dat staat voor eigendom en overerving - maar er zijn geen verifieerbare bronnen voor deze hypothese. Er zijn dus geen archeologische bronnen dat het trolkruis in de (vroege) middeleeuwen als sieraad werd gedragen, maar voor moderne Vikingen is het een belangrijk teken. In Germaans-neo-heidense kringen (inclusief Ásatrú) is het ijzeren trollenkruis tegenwoordig een populair beschermend amulet.
Deze drinkhoorn is met de hand gemaakt van een echte ossenhoorn. Vermijd vaatwassers en warme dranken. Was voor gebruik onder stromend water. Behandel hem na elk gebruik met bijenwas voor een langere levensduur.
Historisch hebben drinkhoorns een diepe symbolische betekenis. Bijna alle Indo-Europese volkeren gebruikten drinkhoorns. Vrienden dronken samen uit eenzelfde hoorn om hun relatie te benadrukken, gebaseerd op eedgebonden wederkerigheid. Viking vrouwen worden regelmatig met drinkhoorns afgebeeld, wat de heilige rol van de gastvrouw betekend. De Grieken en Romeinen gebruikten hoorns tijdens plenoffers, wat een eedgebonden wederkerige relatie met de goden benadrukt. Drinkhoorns waren hiervoor ideaal, omdat de hoorns runderen benadrukken die in onze van origine Nomadische Steppe cultuur meer dan 5.000 jaar geleden een centrale rol speelden. Dit zien we ook in verhalen over veeroof
