Opis produktu
In de dertiende eeuw werd gestreefd naar een gecombineerd houw- en stootwapen en was de strijdbijl nog in de hellebaard te herkennen. In de veertiende eeuw werd een haak aan de rugzijde geplaatst om vijandelijke ruiters van hun paard te kunnen trekken. Hierdoor werden infanteristen plotseling een serieuze tegenstander van de cavalerie. Beschrijvingen vertellen dat zowel het paard als de man door één slag van een hellebaard doorkliefd konden worden. Geoefende infanteristen konden hun hellebaard met een slag door het harnas heen laten gaan.
Dit type helllebaard ontstond vanaf de 1e helft van de 16e eeuw, vanuit 15e eeuwse exemplaren die een meer rechthoekige vorm hadden. Dit type hellebaard werd overal in Europa gebruikt, hij heeft decoratief stanswerk, waardoor het wapen net even wat lichter werd gemaak, zonder dat dit inbreuk deed op de kwaliteit. Deze hellebaard is voorzien van een lange brede speerpunt, waardoor hij ook als piek gebruikt kon worden en hij heeft verschillende kleine halen en inkepingen, waarmee vijandelijke wapens konden worden afgepareerd. Aan de rugzijde is deze hellebaard voorzien van een grote haak waarmee cavaleristen uit het zadel konden worden getrokken.
Dit is een Duitse hellebaard van 230 cm lang. De houten schacht bestaat uit twee delen die in het midden aan elkaar te schroeven zijn.
