Opis produktu
Ta dekoracja z rogu do picia jest repliką oryginału z XIII wieku, znalezionego w Castle Douglas w Szkocji (Dumfries ; Galloway). To zakończenie rogu do picia z XIII wieku nawiązuje do okresu Wikingów i mogło być oparte na znacznie starszym oryginale. To zakończenie rogu do picia wykonane jest z brązowy i ma długość 5,7 cm, szerokość 2,2 cm oraz trzon o długości 4 cm. Jest odpowiednie dla rogi do picia z średnicą 1,9 cm przy końcówce.
To zakończenie rogu do picia z XIII wieku znaleziono w rejonie Dumfries; Galloway (Fortyfikacja Fryzów i Gall-Ghaidhealaibh (kraina obcych Gaelów), co odnosi się do mieszanki pierwotnych przodków gaelickich i wikingów. Był to obszar, który pozostawał pod silnym wpływem zarówno gaelickim, jak i wikingów. Nawet do 1263 roku, po bitwie pod Largs, większość szkockich wysp była nadal w rękach norweskiej korony.
W kulturach indoeuropejskich wilk miał podwójne znaczenie. Zwierzę to było niebezpiecznym wrogiem, ale również szanowano je za przebiegłość, siłę i furie. Ta relacja prowadziła do rytuałów, w których wilk odgrywał centralną rolę. Rytuał koryos jest ważnym wyrazem tego kultu wilka. Z tego rozwinęli się germańscy Ulfhednar, wojownicy czczący Odyna (Wodana), znani jako „wilki Odyna.” W sztuce germańskiej i staronordyckiej wilki symbolizowały lojalność, ochronę, agresję i strategiczny wgląd.