Opis produktu
Szpikulce, takie jak te, były noszone przez kobiety wikińskie razem z łyżkami do uszu i pęsetami. Te kosmetyczne narzędzia były używane nie tylko do celów praktycznych, ale także jako ozdoba. Ten szpikulec jest repliką oryginału z IX-X wieku, odnalezionego w wikińskim mieście Birka.
Kobiety wikińskie przywiązywały dużą wagę do ozdobnych łyżek do uszu i zestawów do czyszczenia paznokci, podczas gdy mężczyźni byli dumni ze swoich ozdobnych grzebieni. Chrześcijańskie źródła z zaskoczeniem mówiły o higienie Wikingów, którzy regularnie się myli i dbali o czystość. Miało to religijne podstawowy: w pogaństwie, w przeciwieństwie do chrześcijaństwa, człowieka nie prześladuje bóg. Skupiano się na świadomych momentach zwracania się do bogów. Do rytualnej komunikacji z bogami wymagane były oczyszczenie i piękno, w tym zadbany wygląd. W religii piękno symbolizowało , podczas gdy brud reprezentował chaos. Ta przeciwstawność była również odzwierciedlona w micie o Ragnaröku, całkowitym chaosie. Podczas Ragnaröku przybywa statek Naglfar, zrobiony z paznokci zmarłych. Długie, brudne paznokcie były postrzegane jako przyczyniające się do tego nadchodzącego chaosu. Na Islandii było nawet zabronione patrzenie na świątynię, zanim nie dokonało się rytualnego oczyszczenia.
