Opis produktu
Ta fibula ad anello jest repliką oryginałów z IX-X wieku, znalezionych na Gotlandii, w Haithabu i w Birce. Na końcach ta fibula posiada dwie głowy zwierząt (prawdopodobnie smocze głowy). Igła jest na górze ozdobiona tym samym zwierzęcym motywem.
W kulturach indoeuropejskich wilk miał podwójne znaczenie. Zwierzę było niebezpiecznym wrogiem, ale także szanowane za swoją przebiegłość, siłę i furię. Ta relacja prowadziła do rytuałów, w których wilk odgrywał centralną rolę. Rytuał koryos jest ważnym wyrazem tego kultu wilka. Z niego wykształcili się germańscy Ulfheðnar, wojownicy, którzy czcili Odyna (Wodana) i byli znani jako „wilki Odyna.” W sztuce germańskiej i staronordyckiej wilki symbolizowały lojalność, ochronę, agresję i strategiczny wgląd.
