Opis produktu
Ta fibula wikińska jest repliką oryginału z X wieku, odnalezionego w Uppåkra w Szwecji. Wykonana jest w stylu Borre. Cztery końce kończą się głowami zwierząt. Prawdopodobnie symbolizują one cztery kierunki świata.
W kulturach indoeuropejskich wilk miał podwójne znaczenie. Zwierzę to było niebezpiecznym wrogiem, ale również szanowane było za swoją przebiegłość, siłę i furię. Ta relacja prowadziła do rytuałów, w których wilk odgrywał centralną rolę. Rytuał koryos jest ważnym wyrazem tego kultu wilka. Z tego rozwinęli się germańscy Ulfheðnar, wojownicy, którzy czcili Odyna (Wodana) i byli znani jako „wilki Odyna.” W germańskiej i staronordyckiej sztuce wilki symbolizowały lojalność, ochronę, agresję i strategiczny wgląd.
