Get the look: Romeinse hulpsoldaat

Hoewel de legioenen vaak worden gezien als de ruggengraat van het Romeinse leger, konden ze niet functioneren zonder de auxiliae. Deze hulptroepen bestonden uit niet-Romeinse burgers, vaak afkomstig van buiten het rijk, en boden ondersteuning met specialistische vaardigheden zoals lichte cavalerie en boogschutters. Gerekruteerd uit de peregrini (vrijen zonder burgerrechten), werden de auxilia ingezet in andere provincies dan hun herkomstregio om opstanden te voorkomen en de romanisering te bevorderen. Onder keizer Claudius kregen de auxilia meer status: soldaten ontvingen na 25 jaar dienst het Romeins burgerschap, en hun bevelhebbers werden voortaan gekozen uit de ridderstand. Dit vergrootte het prestige en de integratie van deze eenheden binnen het leger.

Tegen de 2e eeuw na Christus waren de auxilia even talrijk als de legioenen en cruciaal voor het leger. Ze boden niet alleen militaire kracht, maar ook sociale mobiliteit: soldaten kregen huisvesting, voeding en belastingvrijstelling, wat het leven aantrekkelijk maakte, vooral voor arme boeren. In de loop van de 3e en 4e eeuw werden steeds meer barbaarse bondgenoten opgenomen als foederati, soms met hun eigen leiders in commando. Hervormingen onder Diocletianus en Constantijn I verdeelden het leger in drie rangen (palatini, comitatenses en limitanei), waarbij oude auxilia-eenheden werden opgenomen in alle lagen. Na de toekenning van het algemeen burgerschap in 212 n.Chr. verdwenen de formele verschillen tussen legionairs en auxilia-soldaten, waarmee hun rol in het Romeinse leger zowel militair als maatschappelijk onmisbaar werd.

In deze blog hebben we een outfit geschetst voor een hulptroepensoldaat.

Je kunt een andere hulpsoldaten outfit vinden in deze blog

De Coolus, in het Duits vaak aangeduid als een Hagenau-type helm, is een soort oude Romeinse helm die werd gebruikt door het Romeinse leger tijdens het late Romeinse Rijk en het vroege Romeinse Rijk. Het werd vernoemd naar de plaats van de eerste ontdekking, Coolus, een stad in het noordoosten van Frankrijk. Deze helmen waren in gebruik van de 1e eeuw voor Christus tot de 1e eeuw na Christus.

De helm was meestal gemaakt van brons, hoewel sommige van ijzer waren. Het bestond uit een komvormige schedelkap met een voorhoofdbeschermer, nekbeschermer en wangkleppen. Er was vaak een kamknop waaraan de drager een pluim kon bevestigen.

De reproductie die onze hulptroep draagt, is een replica van een vondst in Haltern, Duitsland. Het origineel dateert uit het begin van de 1e eeuw na Christus en heeft een kleiner nekplaatje dan helmen uit latere perioden.

De lorica hamata was een maliënkolder, een pantserhemd, dat het belangrijkste type harnas was voor de Romeinse soldaat van de 3e eeuw voor Christus tot het einde van het Romeinse rijk. Het werd waarschijnlijk overgenomen van de Gallische stammen tijdens de republikeinse periode en werd gedragen door zowel legionairs als hulptroepen. De hamata bestond uit afwisselend geklonken en gestanste ringen en de lengte varieerde van heuplengte tot net boven de knie. Vanwege de flexibiliteit gaven veel soldaten er de voorkeur aan boven de lorica segmentata, die werd ontwikkeld in de 1e eeuw na Christus.

Onder de lorica hamata kon men een gambeson of subarmalis dragen voor extra bescherming tegen stomp geweld. Er zijn echter geen sporen van organisch materiaal gevonden op originele Romeinse maliënkolderfragmenten.

De speer (hasta) van de hulptroepen was licht genoeg om te werpen, maar zwaar genoeg om mee te steken.

De zuil van Trajanus en de zuil van Marcus Aurelius tonen duidelijk hulptroepen, zowel infanterie als cavalerie, die platte, ovaalvormige schilden dragen.

Broeken werden geïntroduceerd in het Romeinse leger door 'barbaarse' hulptroepen, die ze droegen tegen de kou. De broeken waren gemaakt van wol en waren ideaal voor campagnes in de noordelijke gebieden. Het ontwerp van deze broek is gebaseerd op vondsten in Thorsberg, Duitsland, die dateren uit de 3e of 4e eeuw na Christus. Vergelijkbare broeken zijn ook gevonden in Damendorf.

Over de broek droeg de hulptroepen een korte tuniek, die verschillende kleuren kon hebben, en soms ook een mantel om zich warm te houden.

Het cingulum of balteus was een riem die werd gebruikt om verschillende uitrusting aan te hangen. Het was gemaakt van leer en vaak versierd met metalen beslag.

De caligae waren de standaardsandalen gedragen door Romeinse legionairs en hulptroepen. De zool bestond uit verschillende lagen leer en was ongeveer 20 mm dik. Het was versterkt met hoefijzers. De bovenste laag was gemaakt van één stuk leer en genaaid bij de hiel. Vanwege het open ontwerp kon men het dragen bij het oversteken van beken en rivieren, en voor warmte kon de soldaat sokken (undones) dragen. Het is waarschijnlijk dat caligae bijna nooit werden gerepareerd en werden weggegooid als ze tekenen van slijtage vertoonden.

De caligae zijn gebaseerd op originelen uit het begin van de jaren 70 tot het midden van de jaren 80 na Christus.