Opis produktu
Ten dystrybutor biżuterii to replika z IX wieku, odnaleziona w Grabung na Łotwie. Prawie identyczne rozdzielacze biżuterii znaleziono na Gotlandii oraz kilka w m Väte. Rozdzielacze biżuterii były używane do noszenia większej ilości biżuterii. Biżuteria była symbolem bogactwa, im więcej biżuterii, tym bogatszy noszący.
Ten dystrybutor biżuterii jest wykonany z brązowy, ma wymiary 5,5 x 5,5 cm.
Bogato zdobione kobiece kostiumy z czasów wikingów zazwyczaj zawierały rozbudowane owalne lub w kształcie głowy zwierząt broszki żółw, których projekt mógł się różnić w zależności od okresu i regionu. Te fibula’s, noszone w parach, były często połączone łańcuchami z brązowy lub kolorowymi szklanymi koralikami.
Szczególnie imponujące były liczne rzędy różnych łańcuchów, które z ozdobną biżuterią, te rozdzielacze biżuterii były przymocowane do broszki żółw, co pozwalało na noszenie wielu pasm łańcuchów i biżuterii jedno pod drugim.
Łańcuchy wikingów były wykonane z różnych materiałów i służyły nie tylko jako ozdoba, ale także jako symbol statusu i obiekt duchowy. Mogły zawierać unikalne elementy i były ściśle związane z magia, rytuałami i tożsamością, co wynika z opowieści o naszyjniku Brísing i świętych, takich jak Genowefa i Bathild. Znaleziska archeologiczne pokazują, że łańcuchy mogły nosić zarówno pogańską, jak i chrześcijańską symbolikę i często były kojarzone z specjalistami rytualnymi, takimi jak völur, którzy mogli ich używać w seiđr-magia. Badania nad zestawami łańcuchów i grobami z magicznymi przedmiotami sugerują, że łańcuchy odgrywały ważną rolę w praktykach duchowych i rytualnych w kulturze wikingów. Również łańcuchy wikingów służyły nie tylko jako ozdoba, ale także jako symbol statusu i obiekt duchowy. Były ściśle związane z magia, rytuałami i tożsamością, co wynika z opowieści o naszyjniku Brísing. Znaleziska archeologiczne pokazują, że łańcuchy mogły nosić zarówno pogańską, jak i chrześcijańską symbolikę i regularnie były kojarzone z specjalistami rytualnymi, takimi jak völur lub arystokraci.
