De backsword

Typ backsword to rodzaj miecz, który charakteryzuje się jednostronnie ostrzoną ostrze i rękojeścią przeznaczoną do trzymania jedną ręką. Nazwa pochodzi od trójkątnego przekroju ostrze: ostrze znajduje się po jednej stronie, podczas gdy druga strona tworzy płaski grzbiet.

Późniejsze wersje często miały tzw. “fałszywe krawędź” po stronie grzbietu blisko czubka. W wielu przypadkach były one ostrzone, co tworzyło dodatkową krawędź tnącą, a miecz stawało się bardziej odpowiednie do kłucia. 

Ponieważ backsword był tańszy i łatwiejszy do wytworzenia niż miecze z dwusieczną ostrze, był to popularny broń. W różnych regionach s powstały różne warianty tego typu miecz. Od XVII wieku backsword był często używany jako drugi broń przez europejskich kawalerzystów.

Basked hilted backsword był popularny wśród XVII-wiecznej piechoty szkockich klanów. Był szeroko noszony na wyżynach, razem z basked hilted miecz szeroki, który miał ostrze z dwoma ostrymi krawędzie. W języku szkocko-gaelickim miecz ten nazywano claidheamh cùil (“miecz grzbietowy”),

Potomkowie basket-hilted broadswords, czasem w formie backswords z pomniejszonym “połową” lub “trzy czwarte” koszowym jelcem, pozostali w użyciu przez kawalerię podczas czasów napoleońskich i XIX wieku. Przykłady to 1796 Heavy Cavalry Sword, Gothic Hilted British Infantry Sword używane od lat 1820 do 1890, 1897 Pattern British Infantry Officer's Sword, oraz Pattern 1908 i 1912 kawaleryjskie miecze, które były noszone aż do przedednia I wojny światowej.