Opis produktu
Ten pierścień został odnaleziony w grobie germańskiej kobiety z III wieku n.e. w Himlingøje, Dania.
Kobieta miała od 40 do 50 lat, gdy zmarła. Należała do lokalnej germańskiej arystokracji. Chociaż Dania nigdy nie była częścią Cesarstwa Rzymskiego, znajdowała się w jego strefie wpływów.
Północnogermańskie plemiona pozwalały swoim wojownikom walczyć jako auxilia i foederati w rzymskich armiach. Pomiędzy tymi obszarami kwitł handel. Skutkowało to powstaniem północnogermańskiej kultury, która obok tradycyjnych germańskich przedmiotów ceniła rzymskie luksusowe dobra. Oprócz dwóch pierścieni, kobieta ta nosiła również dwie bransolety z stylizowanymi głowami węży. Ponadto miała na sobie fibula, na którym w runach wyryto 'widuhudaR'. W jej ustach znajdowała się moneta, aby zgodnie z rzymskim zwyczajem opłacić przewoźnika na drugą stronę.
Wąż często pojawiał się w rzymskiej sztuce i biżuterii. Chronił dobrobyt rodziny.
Wąż symbolizuje w starożytnej Grecji i nordyckiej Epoka brązu uzdrowienie. Kult węża, jaki widzimy w rzymskiej kulturze, mógł powstać w Macedonii, gdzie wierzono, że wąż jest symbolem płodności. Dlatego kobiety chętnie nosiły biżuterię w kształcie węża.
