Opis produktu
Ten torc jest oparty na oryginale noszonym przez Wikingów około VIII-IX wieku. Ten torc został znaleziony w Gotlandii. Torq był pierwotnie celtycką/galijską ozdobą na szyję, która służyła jako symbol statusu dla noszącego. Jak i kiedy Wikingowie przejęli tę tradycję, pozostaje niejasne. Możliwe, że Wikingowie przejęli tę tradycję od starożytnych plemion germańskich. W wielu przypadkach granica między germańskim a galijskim była bardzo niewielka.
Ten torc jest wykonany z brązowy. Na końcach ma dwie głowy smoków. torc jest odpowiedni dla obwodu szyi od 35 do 45 cm.
Torque: od indoeuropejskiego pierścienia przysięgi do ozdoby. torque jest znany jako typowa celtycka ozdoba, ale był także noszony przez inne indoeuropejskie ludy, takie jak Germanie, Scytowie, Trakowie, a nawet Rzymianie. Ta tradycja rozpoczęła się około 1200 r. p.n.e. i trwała aż do czasów rzymskich. Torques prawdopodobnie mają swoje źródło w indoeuropejskiej kulturze stepowej. Mogły służyć jako pierścienie przysięgi, związane z przysięgą wzajemności. Noszenie torque symbolizowało wierność bóstwu, plemieniu lub przywódcy. W okresie migracji 'celtyckie' torques zniknęły z użycia. Germanie wybrali formy pierścieni, takie jak bransolety i pierścienie. W czasach wikingów torc powrócił w formie srebrnych i brązowych obroży.
Smoki były mitycznym wariantem węża i zostały włączone do najwcześniejszych mitów współczesnego człowieka. Wraz z rozprzestrzenianiem się ludzi, mitologia smoków migrowała również na cały świat. Wśród wielu ludów indoeuropejskich smoki odgrywają znaczącą rolę w ich mitologiach. W mitologii germańskiej, a później wikingów, smoki są postrzegane jako niszczycielskie potwory. Jednocześnie symbolizują złowrogie bestie, które muszą być pokonane przez bohatera. Te dwa archetypy – niszczyciel i przeciwnik bohatera – wzmacniają się nawzajem.
