Uzyskaj wygląd: Germańska wojowniczka

Rzymski rzymski pisarz Tacyt pisze o germańskich Harii w swoim dziele Germania. Opisuje, że malują swoje ciała czarny i używają czarny pomalowanych tarcze (nigra scuta, tincta corpora). Atakowali ‘s nocą jako mroczna armia, co wywoływało wielki strach wśród ich przeciwników.

Jeśli umieścimy ten niezwykły opis Harii w szerszym, indoeuropejskim In de context van de plaatsing vallen verschillende overeenkomsten op. Waarschijnlijk waren de czarny beschilderde krijgers waar Tacitus in de 1ste eeuw n.Chr. melding van maakte een verwijzing naar de oude traditie van oorlogsbendes. Een groep jonge krijgers van een stam die nog geen bezittingen of roem hadden verworven en enkel hun bronie bezaten. Ze verzamelden zich in een kleine groep krijgers die aan de randen van de samenleving leefden. Ze vormden een oorlogsbende in het teken van een dieren- of godencultus. Voorbeelden hiervan zijn de Indo-Europese kóryos, Gaelic fianna en Germaanse berserker. Tussen de lente en de herfst van elk jaar leefden ze in het wild, van de jacht en plunderingen die ze bij andere stammen uitvoerden. Ze stonden bekend om hun veerkracht. Eenmaal adolescent en zichzelf bewezen keerden ze terug naar de stam als volwaardig krijger. In deze tijd vochten de jongeren op een manier die volwaardige krijgers zich niet toeëigenden. Meestal leefden ze in de cultus van de wolf, het zwijn of de beer (zoals de berserkers). Tijdens gevechten ondergingen ze een ceremoniële gedaanteverandering en werden ze een 'wolf' (vandaar dat in sommige culturen zoals de Germaanse Berserker of de Romeinse Velites slechts een vacht droegen). Ze vochten zoals de kenmerken van deze dieren: geweld, sluwheid, snelheid, grote kracht en krijgerswoede. Anderzijds werden binnen de groep verhalen van heldendaden van epische personen gecentreerd en leefde de oorlogsbende op naar deze verhalen om te inspireren voor hun individuele prestaties.  

Bij de slag bij Telamon (225 v.Chr.) droegen Gallische krijgers naar verluidt alleen broeken en capes. In de Noorse traditie minachtten Berserkers het gebruik van harnassen en droegen ze liever alleen een dierenhuid. Oude Italische stammen hadden ook 'waanzinnige' krijgers in hun gelederen die naakt, op blote voeten, met golvend haar en vaak in een tweegevecht vochten. Ook jonge Vedische jongens droegen tijdens hun inwijding binnen de kóryos alleen een pasek en een dierenhuid. De pasek stond als teken voor de gebondenheid aan de kóryos. De Griekse historicus Herodotus maakt melding van dat Galliërs soms naakt vochten. Tacitus maakt melding over de Germaanse stammen de Cimbri en Teutonen dat ze vochten in een soort extase van razernij en naakt vochten. Ook veel beeltenissen van Gallische krijgers laten de krijger naakt zien. Maar veel afbeeldingen tonen de krijgers ook niet naakt. Wat wederom extra wijst op een rituele vorm van oorlogvoering in plaats van gebruikelijke krijgshandelingen. 

Nie jest zaskakujące, że ci wojownicy malowali się czarny i atakowali nocą, gdy wróg był najbardziej podatny na atak. Ci wojownicy byli lekko uzbrojeni, prawdopodobnie często w różne rodzaje włóczni i oszczepy, a jak wspomina Tacyt, z ich tarcza. Oczywiście także groty włóczni i tarcza były kamuflowane czarnym węglem drzewnym lub pigmentem. W tej roli nagość wojownika również przydaje się, ponieważ całe ciało można było nasmarować czarnym pigmentem, popiołem lub błotem, co zapewniało lepsze ukrycie. Prawdopodobnie włócznie były dla tych wojowników bronie z wyboru. Włócznie były stosunkowo tańsze niż miecze i umożliwiały szybkie, przebiegłe działania, w których włócznie mogły być używane zarówno do pchnięć, jak i do rzucania. W staroirlandzkim znanych jest dziesiątki różnych słów na włócznia. 

Nazwa Harii jest językowo spokrewniona z einherjar i prawdopodobnie Harii byli źródłem tej skandynawskiej mitologii. Einherjar polegli na polu bitwy i zostali zabrani przez walkirie do Walhalli. Tam przygotowują się na koniec świata.

Możliwe jest również, że Harii lub pokrewne grupy były źródłem Dzikiego Polowania, nadprzyrodzonej procesji myśliwskiej przez nocne niebo, czasami prowadzonej przez Odyna.

Nie tylko germańscy i celtyccy mężczyźni walczyli. Kobiety również brały udział w walce. Groby wikingów kobiet, takie jak z Birk en Nordre Kjølen pokazują, że kobiety, podobnie jak mężczyźni, były pochowane w pełnym uzbrojeniu. Rzymski historyk Tacyt również wspomina o germańskich wojowniczkach, a inne dowody widzimy w celtyckiej królowej Boudicce oraz kobiecej celtyckiej wojowniczce znalezionej na wyspie Bryher w Kornwalii. Ponadto wojowniczki są regularnie wspominane w sagach staronordyckich. Jednakże jest to interpretacyjne, czy kobiety uczestniczyły w bandach wojennych, czy też wyłącznie kobiety z arystokratycznej klasy brały udział w wojnach. 

Niektóre germańskie imiona kobiece mogą być wywodzone od działań wojennych i walki. Oto kilka przykładów. 

Brunhilde: Złożone z elementów staro-wysoko-niemieckich "brun" (brązowy) i "hild" (walka), Brunhilde oznacza "walka w brązowej odzieży."

Freydis: Wywodzące się od nordyckiej bogini Freyji, Freydis oznacza "bogini miłości i płodności," ale była również znana ze swojego bojowego charakteru.

Hildegarde: Połączenie "hild" (walka) i "gard" (ochrona), Hildegarde oznacza "ochroniarz w walce."

Lagertha: To imię związane jest z legendarną wojowniczką wikingów Lagerthą, a choć dokładne znaczenie nie jest pewne, często interpretowane jest jako "obrońca armii."

Alfhild: Złożone z elementów staronordyckich "alf" (elf) i "hild" (walka), Alfhild oznacza "walka elfów" lub "walczący elf."

Signy: Imię to pochodzi z staronordyckiego "sign" (nowy) i oznacza "nowe zwycięstwo" lub "nowa walka."

Gertrude: Chociaż znane jako niemieckie imię, Gertrude wywodzi się ze starogermańskich elementów "geri" (włócznia) i "thrud" (siła), co oznacza "siła z włócznia."

Ragnhild: Utworzone z elementów staronordyckich "ragn" (rada) i "hild" (walka), Ragnhild oznacza "rada w walce" lub "doradzająca walka."

W naszej kompozycji wybraliśmy model kobiecy. Jednak ta sama kompozycja jest odpowiednia dla mężczyzn. Nazywamy tego germańskiego wojownika Gertrudą, co pochodzi od słów włócznia (ger) i siła (trud).

Spodnie

W tej kompozycji zdecydowaliśmy się, aby Gertruda nosiła ciemne wikingowe spodnie pufki. Ponieważ trudno było zafarbować odzież w tak czystym kolor czarny, brązowa spodnie byłaby dobrą alternatywą. Ponadto wybraliśmy spodnie z późniejszego okresu, gdybyśmy umieścili Gertrudę w wcześniejszych okresach, nosiłaby raczej spodnie Thorsberg, takie jak te. 

Obuwie

Gertruda w tej kompozycji nosi wikingowe buty znalezione w Jorvik. 

Dla wcześniejszej wersji Gertrudy polecalibyśmy sandały z epoki żelaza. Te sandały były szeroko noszone w Europie, nawet oryginał z XVI wieku został znaleziony w Irlandii. 

W tej konfiguracji celowo daliśmy Gertrudzie mniejszy tarcza. Duże tarcze oferowały lepszą ochronę i były bardzo odpowiednie do tworzenia murów tarczowych na polach bitew. Jednak nasze doświadczenie w historycznych taktykach partyzanckich pokazuje, że małe tarcze zapewniały wystarczającą ochronę i były preferowane, ponieważ mniej spowalniały noszącego. W tej konfiguracji szybkość jest twoim najlepszym tarcza. Nie pomalowaliśmy tarcza tak, jak wspomina Tacitus. Do tymczasowego malowania tarcze zalecamy użycie pigmentów z popiołu i umbry. 

Użyliśmy tego tarcza: 

Usunęliśmy wszystkie metalowe części, z wyjątkiem krawędzi. 

W tym zestawieniu Gertrude nosi włócznia z wczesnośredniowiecznym grot włóczni Dublin.

Trzonek włóczni jest owinięty skórzanymi rzemieniami dla dodatkowego chwyt. 

Zawarliśmy artystyczny kompromis i daliśmy Gertrude tylko jeden włócznia. Nasze doświadczenie pokazuje, że wyćwiczona ręka może podczas zasadzki z powodzeniem nosić około trzech włóczni, w zakresie od oszczepy do lekkich włóczni do pchnięć o maksymalnej długość 2 metry. Do tego celu dobrze nadają się te groty włóczni:

Do malowania ciała Gertrudy użyto zarówno trzech sprayów do bodypaintingu, jak i makijażu Epic effects.  Świadomie zadbaliśmy o to, aby farba była miejscami nieco rozmazana, ponieważ historycznie Harii nie mieliby tak kryjącego malowania, jakie możemy uzyskać przy użyciu nowoczesnych farb. Jeśli chcesz bardziej utrwalić i zagęścić czarną farbę, zalecamy użycie sprayu utrwalającego.