Przegląd okresów historycznych dla kostiumów, Żywa Historia & Reenactment

W tym blogu dokonujemy skoków na osi czasu. Ten blog jest przewodnikiem do tworzenia swojej postaci historycznej, niezależnie od tego, czy bierzesz udział w Historical Fantasy, historycznym LARP-ie, czy po prostu chcesz stworzyć historyczny kostium. Niektóre okresy i ludy są rzadko używane w żywej historii i rekonstrukcji, podczas gdy inne są niezwykle popularne. Rekonstruowanie mniej popularnych ludów jest zarówno zabawne, jak i wyzwaniem. Największym problemem jest to, że na przykład prawie nie wytwarza się przedmiotów z kultury Villanova. Przy każdym okresie w tym blogu wspominamy, czy dostępnych jest wiele przedmiotów z tego okresu do stworzenia stroju. Dodatkowo, wspominam, czy okres jest często odgrywany w żywej historii i rekonstrukcji, jeśli jesteś zainteresowany dołączeniem do tego. 

Zazwyczaj jest to przewodnik, aby utrzymać swój strój z dokładnością do stu lat. Przedmioty były używane dłużej niż obecnie. I opierać się na oryginałach, które przynajmniej trochę zostały znalezione w pobliżu siebie. Jak historycznie dokładny chcesz mieć swój strój, to całkowicie Twoja decyzja, oferujemy jak najwięcej narzędzi, abyś mógł stworzyć wszystko, co chcesz.

W żywej historii i rekonstrukcji starożytna Grecja nie jest popularna. Niemniej jednak istnieje szeroka gama przedmiotów z tego okresu, co sprawia, że nie ma problemu ze stworzeniem manekina muzealnego (również do domu). 

W starożytnej Grecji miała miejsce bogata i wpływowa epoka, która miała ogromny wpływ na cywilizację zachodnią. Starożytność grecka trwała mniej więcej od VIII wieku do I wieku p.n.e.

Cywilizacja grecka rozpoczęła się wraz z powstaniem miast-państw, takich jak Ateny i Sparta. Każde z tych miast miało własny system rządów, prawa i kulturę. Ateny były znane ze swojego demokratycznego rządu, a Sparta ze swojej kultury militarnej.

Starożytność grecka charakteryzuje się również rozkwitem sztuki i filozofii greckiej. Słynni filozofowie, tacy jak Sokrates, Platon i Arystoteles, rozwijali idee dotyczące etyki, polityki i wiedzy, które do dziś są wpływowe. Ponadto starożytni Grecy wyróżniali się w architekturze, rzeźbie i teatrze, a Igrzyska Olimpijskie były ważnym wydarzeniem sportowym.

Starożytność grecka zakończyła się podbojem Grecji przez imperium macedońskie pod wodzą Aleksandra Wielkiego. Aleksander rozszerzył swoje imperium aż do Egiptu, Persji i Indii, szerząc tym samym kulturę grecką na dużą część wschodniego basenu Morza Śródziemnego. Po śmierci Aleksandra jego imperium się rozpadło, ale okres hellenistyczny trwał do początku Cesarstwa Rzymskiego. 

W niektórych krajach celtycki lub galijski re-enactment jest popularny. Istnieje szeroka oferta artykułów, które można wykorzystać do stworzenia swojego galijskiego stroju. Należy pamiętać, że większość artykułów jest głównie skierowana na I-II wiek p.n.e., a im bliżej okresu halsztackiego, tym artykuły stają się rzadsze. 

Okres La Tène był okresem kulturowym, który miał miejsce w Europie między V a I wiekiem p.n.e.

W okresie La Tène kultura celtycka rozwinęła się w znaczącą siłę w Europie. Celtowie osiedlili się na dużych obszarach Europy Zachodniej i Środkowej, od Irlandii i Wielkiej Brytanii,  Galii (dzisiejsza Francja), regionu alpejskiego i części Europy Wschodniej.

Charakterystyczna dla okresu La Tène była wyrafinowana sztuka i rzemiosło celtyckie. Tworzono wspaniałe ozdoby, bronie i przedmioty użytkowe złożone złożone wzory i szczegółowe zdobienia. Celtowie byli znani ze swoich umiejętności obróbki metali, zwłaszcza pracy z żelazo.

Społeczeństwo celtyckie opierało się w dużej mierze na rolnictwie i hodowli zwierząt, ale także na handlu i rzemiośle. Byli znani ze swoich sieci handlowych i zdolności do podróżowania na duże odległości.

Okres La Tène w kulturze celtyckiej stopniowo zakończył się wraz z pojawieniem się Cesarstwa Rzymskiego. Z czasem obszary celtyckie zostały wchłonięte przez Cesarstwo Rzymskie, co doprowadziło do zaniku kultury celtyckiej, znanej z okresu La Tène.

Aby skompletować celtycki strój, stworzyliśmy funkcję filtrowania 'linia czasu' na naszej stronie przeglądu produktów's.

Mimo że ten okres jest rzadko odtwarzany w Żywej Historii & rekonstrukcjach, istnieje szeroka oferta, którą można wykorzystać do skompletowania swojego republikańskiego legionisty. W tym okresie miały miejsce wojny punickie i galijskie, co moim zdaniem czyni ten okres szczególnie atrakcyjnym. Można z łatwością skompletować republikańskie rzymskie stroje, ale aby znaleźć wspólny język w rekonstrukcji, bardziej skupia się na I wieku n.e.

Okres Republiki Rzymskiej trwał od 509 p.n.e. do 27 p.n.e. Oznaczał przejście od monarchii do republikańskiego systemu rządów, w którym władza była dzielona przez różne instytucje i urzędników.

Okres Republiki Rzymskiej charakteryzował się ekspansją i imperializmem. Rzym stopniowo rozszerzał swoje terytorium poprzez podboje militarne i aneksje. Ten okres obejmował ważne konflikty, takie jak wojny punickie przeciwko Kartaginie. i podbój dużych części Grecji.

Polityczna walka i rywalizacja między różnymi frakcjami w społeczeństwie rzymskim były charakterystyczne dla późnorepublikańskiego okresu. Pomimo politycznych niepokojów i wewnętrznych konfliktów, Republika Rzymska zdołała zbudować potężne i wpływowe imperium. Położyło to podstawowy dla późniejszego Cesarstwa Rzymskiego, które rozpoczęło się wraz z wstąpieniem Augusta i ustanowieniem pryncypatu w 27 p.n.e.

To zdecydowanie najpopularniejszy okres rzymski. Nic dziwnego, ponieważ najwspanialsze czyny i budowle w historii Rzymu pochodzą z tego okresu. Oprócz wystarczającej liczby artykułów do skompletowania stroju, mamy również bardzo szeroką ofertę akcesoriów z tego okresu, które oferują większą głębię. Na przykład możesz stworzyć rzymską perfumerię na polu rekonstrukcyjnym. 

Okres ten rozpoczął się wraz z dojściem do władzy Augusta jako pierwszego cesarza Rzymu w 27 p.n.e. August przeprowadził ważne reformy wojskowe, które położyły podstawowy pod sukces i stabilność Imperium Rzymskiego. Pod rządami Augusta armia rzymska została zreorganizowana i przekształcona w dobrze naoliwioną machinę. Wprowadził on koncepcję zawodowej armii stałej, składającej się z legionów dobrze wyszkolonych i dobrze wyposażonych żołnierzy. Te legiony były podzielone na kohorty i manipuły, z ustandaryzowaną hierarchią i wyposażeniem. Oprócz tej reorganizacji, August wprowadził również politykę mającą na celu zapewnienie lojalności i dyscypliny żołnierzy. Wdrożył system emerytur i nagród dla weteranów oraz nałożył surowe kodeksy zachowania wojskowego.

Jednak, obok tych sukcesów, Imperium Rzymskie stanęło w obliczu wyzwań i kryzysów w 3. wieku n.e. . Problemy gospodarcze, wewnętrzne konflikty oraz presja ze strony napadających plemion barbarzyńskich prowadziły do niestabilności politycznej i niepokojów militarnych. To oznaczało początek okresu niepewności i zmian w Cesarstwie Rzymskim, znanego jako Kryzys Trzeciego Wieku.

Okres ten jest nieco zaniedbanym dzieckiem Cesarstwa Rzymskiego, ale niezwykle interesującym. To czas, w którym miały miejsce wielkie migracje. Podobnie jak w okresie republikańskim, dostępnych jest wystarczająco dużo artykułów, aby łatwo skompletować późnorzymski strój rekonstrukcyjny. Można również używać przedmiotów często stosowanych przez plemiona germańskie, takie jak Alamani, Frankowie i Merowingowie.

Ten etap w historii Cesarstwa Rzymskiego trwał od III wieku n.e. do upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego w 476 n.e. Był to czas znaczących zmian i wyzwań dla imperium. Okres ten charakteryzował się niestabilnością polityczną, trudnościami gospodarczymi i najazdami plemion barbarzyńskich. Cesarstwo Rzymskie zmagało się z wewnętrznymi walkami o władzę, uzurpacjami cesarzy i podziałami imperium. Rosnąca presja ze strony plemion germańskich oraz inwazje na granicach poważnie zagrażały imperium.

Religia odgrywał także ważną rolę w okresie późnorzymskim. Chrześcijaństwo, które wcześniej było prześladowaną religią mniejszościową, ostatecznie stało się oficjalną religią imperium pod rządami cesarza Konstantyna Wielkiego w IV wieku. Miało to znaczący wpływ na społeczeństwo, kulturę i politykę imperium.

Pod koniec IV i V wieku Cesarstwo Zachodniorzymskie stanęło w obliczu poważnych zagrożeń i inwazji ze strony plemion germańskich, takich jak Wizygoci, Wandalowie i Ostrogoci. Te plemiona plądrowały miasta, powodowały ogromne zniszczenia i ostatecznie osłabiły centralną władzę imperium.

Okres późnorzymski zakończył się upadkiem Cesarstwa Zachodniorzymskiego w 476 roku n.e., kiedy to germański wódz Odoaker zdetronizował ostatniego cesarza rzymskiego. Cesarstwo Wschodniorzymskie, znane jako Cesarstwo Bizantyjskie, przetrwało jednak do upadku Konstantynopola w 1453 roku.

Poniżej zaliczam późno-germański, anglosaski, frankijski, merowiński, okres Vendel. Ten segment częściowo nawiązuje do późnorzymskiego, ale jest ważne, aby był wymieniony osobno. Ten okres jest często mylony z częścią ‘okresu wikingów’. Ten okres jest regularnie odtwarzany w Żywej Historii i rekonstrukcji historycznej. Dla tego okresu dostępnych jest dość dużo przedmiotów do stworzenia kostiumu. Również z tego okresu dostępnych jest wiele przedmiotów, które pozwalają na większą głębię w kostiumie, takich jak odpowiednie broszki i inne ozdoby, które zazwyczaj zostały odnalezione w znaleziskach grobowych. 

Okres Wielkiej Wędrówki Ludów był czasem ogromnych migracji i zmian w Europie, który miał miejsce między IV a VIII wiekiem naszej ery. W tym okresie różne plemiona germańskie i inne narody były zmuszone do migracji i zasiedlania nowych obszarów, co skutkowało dużymi zmianami politycznymi i kulturowymi.

Ważnym wydarzeniem podczas tego okresu była inwazja Anglosasów na Wielką Brytanię. Anglosasi, lud germański pochodzący z Danii i Niemiec, rozpoczęli w V wieku naszej ery swoją migrację na Wielką Brytanię. Osiedlili się w różnych częściach wyspy i ostatecznie utworzyli podstawowy dla anglosaskiego królestwa, które później przekształciło się w Anglię.

Jednocześnie miała miejsce również inwazja Wandalów na Afrykę Północną. Wandalowie, lud germański, podbili w 429 roku naszej ery rzymską prowincję Afryka i założyli królestwo Wandalów. Byli znani ze swoich grabieży i podbojów w regionie.

Zachodnie Cesarstwo Rzymskie zostało poważnie osłabione przez inwazje i następujące po nich zamieszki polityczne. Ostatecznie doprowadziło to do upadku Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego w 476 roku naszej ery.

W Skandynawii między VI a VIII wiekiem miał miejsce okres Vendel. Skandynawski lud był zaangażowany zarówno w handel, jak i w działania wojenne. Byli znani ze swoich umiejętności w budowie statków i byli aktywnymi handlarzami w regionie. 

Przez okres wikiński rozumiemy VIII do drugiej połowy XI wieku n.e. Ten okres jest bardzo popularny, co pozwala na stworzenie wielu różnych wariacji stroju wikińskiego. Może to być zwykły wiking (spodnie, tunika, pasek, owijki nóg, kaftan) lub szczegółowa rekonstrukcja archeologiczna wikinga z regionu Birka lub z Grenlandii. Ten okres jest często odtwarzany w Żywej Historii i rekonstrukcji historycznej. 

Okres wikiński był okresem historycznym trwającym od VIII do drugiej połowy XI wieku. Charakteryzował się działaniami wikingów, norweskich, duńskich, fińskich, bałtyckich, polskich i szwedzkich żeglarzy, handlarzy, rolników i grabieżców, którzy odkrywali i kolonizowali duże części Europy, Oceanu Atlantyckiego, części Ameryki Północnej, a nawet części Azji.

Sekretem sukcesu wikingów były ich morskie statki, których deski zachodziły na siebie. Dzięki temu mogli pokonywać długie dystanse i pływać zarówno po rzekach, jak i otwartych morzach. Byli znani z grabieżczych wypraw wzdłuż wybrzeży Europy, podczas których atakowali klasztory, miasta i wsie, zdobywając kosztowności.

Ale wikingowie byli także doświadczonymi handlarzami, rolnikami i kolonistami. Zakładali faktorie handlowe i osady w takich miejscach jak Irlandia, Szkocja, Wyspy Owcze, Islandia, Grenlandia i Ameryka Północna, gdzie założyli osadę L'Anse aux Meadows.

Wikingowie mieli bogatą kulturę i byli biegli w rzemiosłach takich jak kowalstwo i obróbka drewna. Mieli złożoną religię, w której czczono bogów takich jak Odin, Thor i Freya. Ich bogowie w dużej mierze pochodzili od ich przodków Germanów. W późniejszych okresach potomkowie Wikingów byli również znani z literatury, takiej jak islandzkie sagi s, które opowiadają o czynach bohaterów, mitologii i wydarzeniach historycznych. Z ich sag można nauczyć się mnóstwa informacji o czasach wikingów. 

Pod koniec X wieku Wikingowie zaczęli nawracać się na chrześcijaństwo i stali się bardziej zintegrowani z europejskim społeczeństwem. Zostali zaangażowani w sojusze polityczne i sieci handlowe, a ostatecznie zaczęli osiedlać się jako ustalone społeczności. Według większości wytycznych okres wikingów kończy się podbojem Anglii w 1066 roku. Jednak skutki ich panowania trwały, a w niektórych obszarach nawet do XV wieku. 

Z tego okresu dostępnych jest wiele przedmiotów i nie jest trudno skompletować w pełni historyczny strój, zbroja lub zbroję. Jednak w Żywej Historii i Rekonstrukcji ten okres jest rzadko omawiany. 

XI do XIII wiek stanowił okres przejściowy w historii Europy, w którym społeczeństwo średniowieczne rozwijało się i zmieniało. Konflikty polityczne, ruchy religijne takie jak krucjaty i rozwój kulturowy przyczyniły się do kształtowania tożsamości europejskiej, a podstawowy położyły podwaliny pod dalsze historyczne zmiany w późniejszych wiekach.

W XI wieku w Hiszpanii miała miejsce Rekonkwista, podczas której chrześcijańskie królestwa odzyskały Półwysep Iberyjski z rąk muzułmańskich mauretańskich władców.

Od XI wieku stan rycerski zaczął odgrywać znaczącą rolę w społeczeństwie. Rycerstwo miało silne konotacje kulturowe i etyczne. Rycerskość, ze swoimi kodami honoru, odwagi i uprzejmości, była uważana za idealne zachowanie, które rycerze powinni naśladować. Podobnie jak duchowieństwo pełniło rolę świeckiego pośrednika między społeczeństwem a Bogiem. Stan rycerski był ściśle związany z systemem feudalnym, w którym rycerze przysięgali wierność panu w zamian za ziemię i ochronę. W ten sposób powstały klasy walczące, pracujące i religijne.

W XII wieku nastąpił rozwój średniowiecznych miast oraz wzrost handlu i rzemiosła. W tej epoce rozpoczęły się krucjaty, chrześcijańskie wyprawy wojskowe do Ziemi Świętej w celu jej odzyskania od muzułmanów. Gotycka architektura rozkwitła z pięknymi katedrami, zastępując romański styl sztuki rozwinięty przez Normanów. W Anglii miała miejsce normańska inwazja, w wyniku której normańska dynastia objęła tron angielski, kończąc panowanie saskie.

XIII wiek był okresem politycznych i kulturowych zmian. Imperium Mongolskie pod wodzą Czyngis-chana podbiło znaczne obszary Azji i Europy Wschodniej. Powstanie średniowiecznych uniwersytetów w miastach takich jak Bolonia, Paryż i Oksford sprzyjało rozwojowi życia intelektualnego oraz studiom nad filozofią, teologią i nauką. W Anglii miało miejsce podpisanie Magna Carta, które ograniczyło władzę króla i położyło podstawowy dla zasad konstytucyjnych.

Powód, dla którego XIV wiek jest wspomniany osobno, to fakt, że zaszło w nim tak wiele zmian, że nie można ich wymienić jednym tchem z wiekiem XIII. Kolczugi były stopniowo zastępowane segmentami stalowych zbroi. Z tej epoki dostępny jest szeroki asortyment. Chociaż nie odnaleziono zbyt wielu XIV-wiecznych zbroja części, musimy opierać się na manuskryptach. Szczególnie wojna stuletnia między Francją a Anglią jest w tym okresie odtwarzana. W tym czasie aktywne są różne grupy zajmujące się żywą historią. 

W XIV wieku Europa była nękana przez polityczne niepokoje. Święte Cesarstwo Rzymskie przeżywało okres walki o władzę i podziałów, podczas gdy w Anglii rozpoczęła się wojna stuletnia między Anglią a Francją, która trwała do XV wieku. Włochy stały się areną rywalizacji między różnymi miastami-państwami oraz wzrostu potężnych rodów, takich jak Medyceusze i Visconti.

W XIV wieku miało miejsce wiele zmian społecznych. Tradycyjną rolę szlachty i rycerstwa coraz bardziej przejmowała biurokracja, przez co szlachta stała się klasą, która chętnie koncentrowała swoją władzę i bogactwo na dekadenckich przyjęciach i polowaniach. Jednak w rzeczywistości stawała się coraz bardziej zbędna.  Poddaństwo zanikło, a system feudalny zaczął się rozpadać, podczas gdy miejska burżuazja zyskiwała na znaczeniu. Miasta takie jak Wenecja, Genua i Brugia stały się ważnymi ośrodkami handlowymi. Odkrywano nowe szlaki handlowe, a rozwój bankowości i klasy kupieckiej przyczyniał się do wzrostu gospodarczego.

Dżuma, znana jako Czarna Śmierć, nawiedziła Europę w XIV wieku, powodując ogromny spadek ludności i zakłócenia gospodarcze. Spowodowała również niedobór rolników i rzemieślników.

We Włoszech zaczęła się manifestować Renesans, okres ponownego zainteresowania sztuką, literaturą i nauką.

W XIV wieku władza kościelna napotkała wyzwania i zmiany. Schizma papieska, która rozpoczęła się w 1378 roku, doprowadziła do podziału w kościele katolickim, gdzie było dwóch rywalizujących papieży. Ta schizma trwała prawie czterdzieści lat, powodując podziały i zamieszanie w kościele i wśród jego wyznawców. Ponadto korupcja w kościele katolickim była fatalna dla jego reputacji, co doprowadziło do początku reformacji

XV wiek jest jednym z najpopularniejszych wieków, jeśli chodzi o reenactment i żywą historię. Jednym z powodów jest to, że w XV wieku zaczęły się formować koncepcje państw i nacjonalizmu. Również popularne jest to, że półtoraręczne miecze i zbroje zostały w pełni rozwinięte. Dzięki temu wiek ten oferuje bardzo interesującą podstawowy do odtworzenia. Ubrania z XV wieku można łatwo złożyć. 

XV wiek był czasem Renesansu i przesunięć władzy. W Anglii zakończono wojnę stuletnią z Francją poprzez podpisanie traktatu w Picquigny w 1475 roku. We Włoszech różne miasta-państwa, takie jak Florencja, Wenecja i Mediolan, stały się ważnymi graczami politycznymi w erze intensywnej rywalizacji i konfliktów. 

W Czechach miały miejsce powstania husyckie. Powstania husyckie były konfliktami religijnymi i politycznymi w Czechach na początku XV wieku, inspirowanymi ideami reformacji Jana Husa. Rozpoczęły się po jego egzekucji w 1415 roku i trwały do wczesnych lat 1430. Powstania domagały się wolności religijnej, w tym komunii pod dwiema postaciami, i skutkowały serią bitew oraz traktatem w Iglau w 1436 roku, który zapewnił pewną tolerancję religijną. Powstania miały trwały wpływ na rozwój religijny i polityczny w Czechach oraz rozprzestrzenianie się wczesnego protestantyzmu w Europie.

XV wiek oznaczał początek ery odkryć geograficznych. Europejscy żeglarze, w tym portugalscy odkrywcy tacy jak Henryk Żeglarz i Vasco da Gama, eksplorowali nowe szlaki i odkrywali nowe terytoria. Odkrycie Ameryki Południowej przez Krzysztofa Kolumba w 1492 roku otworzyło drzwi do nowej ery kolonizacji i globalnego handlu.

Renesans był okresem odrodzenia sztuki, literatury i nauki. Osiągnął swoje apogeum w XV wieku. Artyści i myśliciele tacy jak Leonardo da Vinci, Michał Anioł i Jan Gutenberg wnieśli istotne wkłady w swoje dziedziny. Rozpowszechnienie druku miało rewolucyjny wpływ na szerzenie wiedzy i idei. Był to czas, w którym pojawiały się ruchy reformatorskie w Kościele katolickim. Krytyka nadużyć i korupcji prowadziła do wezwania do reform. Ważną postacią był Marcin Luter, który w 1517 roku opublikował swoje 95 tez, rozpoczynając w ten sposób Reformację.

Europa była nękana różnymi wojnami i konfliktami w XV wieku. Wojny włoskie między rywalizującymi miastami-państwami a zagranicznymi mocarstwami, takimi jak Francja i Hiszpania, spowodowały wielkie zniszczenia. Ponadto miały miejsce również konflikty wewnętrzne, takie jak Wojny Róż w Anglii między domami Lancaster i York.

XV wiek był czasem rewolucyjnych zmian, w którym Europa stawiała czoła zmianom politycznym, odkryciom geograficznym, rozkwitowi kultury i reformom religijnym. Te wydarzenia utorowały drogę do wielkich zmian i powstania nowoczesności w kolejnych stuleciach.

Ponieważ większość krajów, jakie znamy obecnie, ukształtowała się w XVI-XVII wieku, logiczne jest, że ten okres jest również bardzo popularny w rekonstrukcji historycznej i historii żywej. To także okres, w którym odbywa się wiele europejskich świąt miejskich. Dzięki wielu obrazom i przedmiotom zachowanym z tego wieku, stosunkowo łatwo jest na ich podstawie tworzyć stroje. 

Wiek XVI cechuje się Reformacją, ruchem reformatorskim wewnątrz Kościoła katolickiego, który doprowadził do powstania nowych nurtów chrześcijańskich, takich jak luteranizm i kalwinizm. Spowodowało to podziały religijne i konflikty w Europie. Rozwój handlu morskiego i kolonializmu doprowadził do odkrycia i podboju nowych terenów, takich jak Ameryka i Azja, przez kraje takie jak Hiszpania, Portugalia, Anglia i Niderlandy.

Wiek XVII był czasem konfliktów politycznych i religijnych. Wojna trzydziestoletnia (1618-1648) rozdarła Europę, angażując różne mocarstwa, w której religia, roszczenia terytorialne i rywalizacja polityczna odgrywały rolę. W Anglii miała miejsce wojna domowa, w której królewskie siły pod wodzą króla Karola I walczyły przeciwko parlamentowi i frakcji purytańskiej. Ta wojna zakończyła się egzekucją Karola I i ustanowieniem republiki pod rządami Olivera Cromwella.

W XVI i XVII wieku również miały miejsce ważne wydarzenia naukowe i kulturalne. Rewolucja naukowa przyniosła nowe idee i odkrycia, takie jak teoria heliocentryczna Mikołaja Kopernika i zasady fizyki Isaaca Newtona. W sztuce i literaturze kontynuował się rozkwit renesansu, z mistrzami takimi jak William Shakespeare i Rembrandt van Rijn.

W XVI i XVII wieku był to czas intensywnego handlu i kolonizacji. Kraje europejskie zakładały imperia kolonialne i eksploatowały surowce oraz szlaki handlowe na całym świecie. Republika Holenderska stała się ważnym centrum handlowym i dominowała w handlu morskim w Złotym Wieku. Anglia i Francja również rozszerzały swoje imperia kolonialne. Epoka ta charakteryzowała się wielkimi odkryciami, wojnami i zmianami kulturowymi, które położyły podstawowy pod współczesny świat, jaki znamy.